S.
Reconstructie met PAP-flap | S.
Dubbele PAP-flap. Hierbij worden huid, spier- en vetweefsel van de dij en bil gebruikt. Dit is nu ruim drie jaar geleden.
Naam: S.
Leeftijd: 40
Privé: Single
Erfelijk belast: Nee, familiair
Borstkanker: Nee
"Ik heb zóveel gedoe gehad, dat ik niet had durven hopen dat het zo mooi zou worden."
Waarom koos je voor deze borstreconstructie?
“In mijn familie is geen BRCA mutatie gevonden, maar borstkanker komt wel heel vaak voor. Bij screening en een punctie, werden in mijn borstweefsel atypische cellen gevonden. Het advies was om een preventieve borstamputatie te doen. Ik wilde ook graag een reconstructie en dan het liefste met lichaamseigen weefsel. Siliconen voelen koud aan en moeten om de zoveel tijd worden vervangen. Ik wilde er voor eens en altijd vanaf zijn. Omdat ik te weinig buikvet had, stelde mijn plastisch chirurg een PAP-flap voor. Het is een heftige operatie. Ik moest even nadenken of ik het wel zag zitten. De chirurg wilde beide kanten in één keer doen, maar ik koos voor twee keer. Onder meer door een gesprek met een lotgenoot. ‘Je kunt beter uit de voeten als je aan één kant bent geopereerd, anders is het wel heel zwaar,’ zei zij. Dat gevoel had ik ook.”
Hoe voelt het?
“Goed. Het weefsel is wel wat zwaarder dan mijn eigen borsten, maar het gevoel is prima. Ze zijn redelijk zacht en warm.”
Wat viel er mee?
“Het eindresultaat. Ik heb zóveel gedoe gehad, dat ik niet had durven hopen dat het zo mooi zou worden. Alleen nog een tepeltatoeage en dan is het echt klaar.”
Wat viel er tegen?
“Alles. Ik heb ongelooflijk veel pech gehad. Na de operatie kreeg ik een bloeding in mijn linkerborst, die in een nieuwe operatie is verholpen. De wond rechts onder mijn bil sprong open en toen die dicht was, gebeurde hetzelfde bij mijn linker bil. Dit is allemaal niet zo erg. Het is goed gekomen. Dat kan ik helaas niet zeggen over mijn linkerbeen. In de maanden na de operatie ging die steeds meer pijn doen. Uiteindelijk heb ik een second opinion gevraagd en ben door een neurochirurg geopereerd. Tijdens die operatie bleek dat clips die normaal gesproken bij deze operatie op de bloedvaten worden geplaatst, in mijn been op de zenuwen zijn gezet. Hierdoor is een zenuw afgestorven, waardoor ik nog steeds pijn heb. Het is waarschijnlijk een medische fout en ontzettende pech.”
Wat betekent de borstreconstructie voor je zelfbeeld?
“Niets. Ik ben eigenlijk nog net zo blij met mijn borsten als vroeger. Misschien nog wel blijer, omdat ik geen borstkanker meer kan krijgen.”
Je bent single. Belemmert je reconstructie het krijgen van een relatie?
“Misschien een beetje. Ik heb veel meegemaakt en niet elke man zit daarop te wachten. Ik ben trots op mezelf en mijn lijf. Ik vind dat ik er goed uitzie. Een beetje vent kan daar mee omgaan.”
Wat is je advies voor andere vrouwen?
“Wat er bij mij mis is gegaan, is heel zeldzaam. Het is dikke pech. Als je weet welke reconstructie je wilt, moet je daarvoor gaan.”
