Rineke
Rineke (50) kreeg midden in de eerste coronagolf de diagnose borstkanker. Zij en haar man besloten een fotoshoot, waar haar borsten centraal staan, voor én na de operatie te houden. “Er ging niet alleen van alles voor mij veranderen, maar ook voor hem.”
“Eind april dit jaar voelde ik een knobbel in mijn borst ter grote van een vuist. Ik had zoiets nog nooit eerder gevoeld, maar ik zit in de overgang dus ik wachtte even af. Uiteindelijk ging ik toch naar de huisarts die mij meteen doorverwees naar het ziekenhuis. Het coronavirus was al in ons land dus er ging nog ruim een week overheen. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen, was de knobbel bijna weg. Gelukkig hebben ze in het ziekenhuis goed onderzoek gedaan, want ik bleek lobulaire borstkanker te hebben.
In juli ben ik geopereerd, net na mijn vijftigste verjaardag. Er kwam toen enorm veel op mij af. In 2019 is mijn moeder overleden aan uitgezaaide borstkanker. Nooit heb ik gedacht dat ook ik aan de beurt zou zijn. Mijn moeder had een invasief carcinoom NST, er was geen sprake van erfelijke of familiaire aanleg. Mijn borstkanker was echt pure pech.
'Voor mijn man en mij is seksualiteit erg belangrijk'
Op dit moment word ik bestraald. Ik ben gestopt met hormoontherapie, omdat ik veel uitslag op mijn rug kreeg. In combinatie met bestraling zag ik dat niet zitten. Na de bestraling ga ik weer verder met hormoontherapie. Ik vind hormoontherapie heel heftig qua emoties. Ik krijg er schommelingen van in mijn humeur waardoor ik snel boos of verdrietig ben.
Ik heb voor mijn operatie een borstenshoot gedaan. Mijn man is fotograaf en had foto’s van mij en mijn borsten gemaakt. Voor mijn man en mij is seksualiteit erg belangrijk. Er ging niet alleen van alles voor mij veranderen, maar ook voor hem. Daarom besloten we samen een paar dagen voor de operatie een fotoshoot te houden waar mijn borsten centraal stonden. Geen goedkope foto’s, maar mooie foto’s waarin we onze liefde voor elkaar vastleggen. Na mijn operatie kwamen we al snel op het idee om weer een fotoshoot te doen. Ik vond het in eerste instantie heel lastig om mezelf weer te accepteren. De fotoshoot liet mij zien dat ik nog steeds mooi ben.
'Het zijn niet alleen fysieke drempels, ook mentale'
Met of zonder borsten, we zullen er altijd voor elkaar zijn. Ook op seksueel gebied. Uiteindelijk is dit wat het is en accepteer ik mezelf. Op dit moment wil ik geen borstreconstructie. Misschien denk ik daar over twee jaar anders over, maar nu nog niet. Van te voren bedenk je van alles. Ik dacht dat seks nooit meer hetzelfde zou zijn. Maar dat viel enorm mee. Door er goed over te praten en nauw met elkaar verbonden te zijn, komt die chemie weer terug. Daarnaast kunnen mijn man en ik enorm met elkaar lachen, ook in bed. De eerste paar keer seks na de operatie vond ik het lastig. Ik hield mijn bh aan bijvoorbeeld, om de wond te beschermen en omdat ik mijn ziek zijn nog niet kon associëren met seks. Dat verdween na een paar keer. Natuurlijk is het anders en mis ik mijn borst tijdens de seks. Er zijn momenten dat ik ermee geconfronteerd word, maar in het dagelijks leven mis ik mijn borst niet.
Nu ik word bestraald, staat mijn hoofd niet naar seks. Het zijn niet alleen fysieke drempels waar je overheen moet stappen, maar ook mentale. Ik ben nog bezig met mijn herstel en dan zit ik in een overlevingsmodus. Straks begin ik weer met hormoontherapie, dat gaat ook invloed hebben op mijn humeur én mijn seksleven. Daar maak ik me weleens zorgen over.
'Seksualiteit hoeft niet te stoppen bij borstkanker, ga het gesprek aan met je partner, je arts of een goede vriend of vriendin'
Ik vind het belangrijk dat er open wordt gesproken over seksualiteit. Er heerst een enorm taboe over het onderwerp. Er zijn stellen waarbij het seksleven stopt bij de diagnose borstkanker. Het is ook nogal een klap, zeker als er ook nog bestraling, hormoontherapie en chemo bij komt kijken. Ik kan alleen vanuit mijn eigen ervaring spreken, maar er zou meer aandacht moeten zijn voor veranderende seksualiteit bij kanker. Daarnaast wil ik zorgverleners meegeven dat er naar seksualiteit gevraagd moet worden. Wij hadden maar één verpleegkundige die het gesprek met mij aanging over seksualiteit en daar was mijn man niet bij. Seksualiteit hoeft niet te stoppen bij borstkanker, ga het gesprek aan met je partner, je arts of een goede vriend of vriendin. Maak het bespreekbaar, stel je grenzen, kijk in die spiegel en omarm jezelf.”
Meer informatie
Heb jij vragen over je seksualiteit en intimiteit tijdens en na borstkanker? Lees dan ons dossier Seksualiteit.
Steun ons!
We steunen en inspireren vrouwen (en mannen) zoals jij door ervaringen van anderen te delen. Om dit te kunnen blijven doen, hebben we jouw financiële steun hard nodig!
