Monica Crosiers

Sjoke

“ Mijn missie was: borstkanker uit de taboewereld halen. Dat was het namelijk echt nog toen ik in 1984 werd geopereerd.”

Elke dag zetten onze vrijwilligers zich in voor mensen die met borstkanker te maken hebben. Zo’n 160 vrouwen en mannen helpen bij het maken van goede informatie, beantwoorden vragen, steunen lotgenoten, beoordelen onderzoek, doen belangenbehartiging, noem maar op! Zij zijn er. En zonder hen zijn wij nergens.

Deze keer stellen we graag aan je voor: Sjoke Bruins Slot. 

Waarom zet jij je in voor mensen die met borstkanker te maken hebben?

Eind 1984 werd ik geopereerd. Eerst borstbesparend, maar daarna toch een volledige amputatie. Ook mijn okselklieren werden verwijderd. Ze opereerden toen veel lelijker en heel anders dan nu. Ik herinner me dat borstkanker nog een groot taboe was. Je moest het vooral verbergen, het moest niet opvallen en zo gauw mogelijk doorgaan met je leven. Gelukkig lukte me dat; ik heb tot mijn pensioen met veel plezier gewerkt. Maar ik weet nog heel goed dat het niet fijn was dat je het er met bijna niemand over kon hebben. Heel gek misschien, maar ik hoopte dat iemand eens zou vragen: ‘Mag ik het eens zien?’ Ik vond dat dit moest veranderen, dus werd ik vrijwilligster. 

Waarom bij Borstkankervereniging Nederland?

Nogal logisch, er werden vrijwilligsters gevraagd, ik voelde me goed en was er klaar voor om mogelijk anderen bij te staan. Misschien hadden ze iets aan mijn ervaringen. Maar ik had ook een missie: borstkanker moest uit de taboewereld en vrouwen moesten een betere gesprekspartner worden met hun behandelaar; ik wilde vrouwen sterker maken.

"Vrouwen vinden het fijn als er bij zo’n voorlichtingsochtend meer vrouwen zijn. Ze zijn heel steunend naar elkaar."

Wat wil je als vrijwilliger bereiken?

 Ik ben nu vrijwilligster in Amsterdam (eerder in Zaandam en Purmerend) en geef eenmaal per maand voorlichting aan vrouwen over borstprotheses en prothese-lingerie. Vroeger deden we dat individueel, maar sinds een jaar of 10 in een klein groepje. Uit de reacties blijkt dat de vrouwen het fijn vinden als er meer vrouwen zijn. Ik vind het nog steeds fijn om te doen, de vrouwen gaan altijd opgelucht en tevreden de deur uit en soms ook strijdbaar.
Waar ik me zorgen over maak is, dat ik van veel vrouwen te horen krijg, dat er voor hen in een te vroeg stadium al over implantaten en borstreconstructies wordt gesproken, de afspraak met de plastisch chirurg  zit als het ware al in het protocol, tenzij duidelijk is dat iemand het echt niet wil. Mijn zorg zit erin dat vrouwen druk ervaren. Ze denken dat ze meteen moeten beslissen. 

We beginnen altijd met een uitgebreid rondje wie waar in het behandeltraject zit. Dit is voor mij een heel belangrijk startpunt. De sfeer moet goed zijn, vrouwen moeten zich veilig voelen om zich vrijuit uit te spreken. Pas daarna geef ik informatie en laat van alles zien, er is veel materiaal. En tussendoor natuurlijk alles wat bovenkomt, allerlei vragen, soms durft iemand iets niet te vragen en dan doet juist de ander dat.  Natuurlijk valt er wel eens een traan, maar we hebben ook plezier met elkaar. En ze krijgen een lijst met goede adressen mee (als een zaak bij mij op de lijst wil ga ik er eerst heen als mystery-guest).

Wat ik wil bereiken? Tja ik noem er een paar:
*dat vrouwen optimaal geïnformeerd worden;
*ruimte geven om over ervaringen uit te wisselen met andere vrouwen (mijn ervaring tijdens het spreekuur is, dat de vrouwen ook heel steunend en begripvol naar elkaar zijn);
*een plek bieden, waar het ook mag gaan over je twijfels en onzekerheden (er komt zoveel op je af na de diagnose). En ook over je zorgen: hoe kun je weer verder.  

Wat is jouw advies aan (ex-)borstkankerpatienten?

Laat je vooral goed voorlichten en doe niets overhaast.  Neem vooral iemand mee bij de gesprekken, die opschrijft wat er gezegd wordt, of neem het op met je telefoon). Vraag rustig meer bedenktijd (je hoeft echt niet meteen te beslissen). Vraag ook gerust of de behandelaar nog eens wil herhalen wat er net gezegd werd. Als het niet klikt, vraag dan om een andere behandelaar. Zorg ervoor dat je samen beslist. En wil je voordat de beslissing valt toch nog een tweede gesprek, doe dat dan.

Meer informatie

Heb jij óók zin om de handen uit de mouwen te steken voor mensen die met borstkanker te maken hebben? Laat het ons weten! Neem contact op met vrijwilligerscoördinator Marieke Breunesse.

Jolanda
Verhaal

Jolanda

"Het is heel fijn en ook belangrijk om je verhaal te kunnen delen met iemand die weet wat je allemaal meemaakt"
Steun
Pagina

Steun ons

Draag je Borstkankervereniging Nederland een warm hart toe? En wil je ons steunen? Dat kan. We zijn met alle vormen van hulp enorm blij!